Van Sainte-Engrâce naar Pierre St Martin

Vandaag een iets makkelijker etappe.
Ik begon samen met een jongedame (Marie) aan de tocht. Na de eerste 10 meter klimmen lag ze al 5 meter voor. Ik had nog net genoeg adem om au-revoir te roepen.

kerkje van Sainte Engrâce

Het is 12 km van Sainte Engrâce naar Pierre Saint Martin. Eerst gaat de weg nog even naar beneden, en daarna is het simpel: 5 uur lang omhoog klauteren zodat ik 1400 meter hoger een skigebied bereik. (Pauzes niet meegerekend).
Het is ook wel een mooie tocht. Eerst door een lange prachtige leisteen kloof, met hele steile wanden en daarna door een gevarieerd bos.

een beeldhouwerk bij een van de vele waterbronnen

Boven de boomgrens bloeien dan weer talloze bloemetjes. En richting de col wordt het steeds steniger.

uitzicht

Ook de wind wordt daar steeds sterker. Bovenop de col (ook de grens met Spanje) was het daardoor zelfs lastig wandelen.

de col

Hier in het skigebied ligt nog een beetje sneeuw op de bergen, maar alle pistes zijn groen, alle liften staan stil, ik denk dat alle andere gebouwen gesloten zijn.

Ik ben nu in een redelijk grote gîte, ze noemen het hier een refugio. Apart is hier dat op de douche een bordje hangt dat je maar 3 minuten mag douchen. Voor ik onder de douche stapte heb ik dus maar eerst de shampoo in mijn haar gedaan. Maar na drie minuten werd het water niet koud of zo.

Pff. Morgen loop ik naar een iets groter stadje, daar wil ik een paar dagen blijven. Ik had nog niets gereserveerd, nu net bij de eerste ronde bellen blijkt, dat wat ik op het oog had al weer vol is het komende weekend. Dus.. dit is dus het blog van vandaag. Ik moet even uitzoeken waar ik kan slapen de komende dagen.