Van Bidarray naar Saint-Étienne-De-Baigorry

Vandaag is een echte testdag voor mezelf. Op deze etappe moet ik 1300 stijgen en 1300 meter dalen. Als ik dit kan, denk ik dat ik een volgend jaar de hele GR10 wel kan lopen, met wat oefening natuurlijk.
Katja en ik hebben in Patagonië gelopen, daar had ik het idee dat rond de duizend meter stijgen en rond de duizend meter dalen op één dag wel zo ongeveer het maximum is. Het is dus wel spannend voor mij. Op de etapperoute liggen de eerste drie bergen van 1000+ meter. Vanwege dit ben ik om zes uur opgestaan. En ik ben om zeven uur begonnen te lopen. Gelukkig regende het vandaag niet, maar bij het opstaan was het maar 12 graden.

Boven op de bergen was het zeer winderig en maar net boven nul, ik had weer vele kleren nodig. De drie bergen liggen op een soort plateau, en aan de randen is er kennelijk veel termiek, vele grote roofvogels, allerlei soorten (ik ken er niet zoveel) maken er gebruik van. Volgen mij was de Griffon aasgier er ook bij.

's Middags werd het warmer en zonniger, eindelijk kon ik weer in een loopshirtje wandelen.

Ik heb meer dan negen uur, bijna zonder pauze, gelopen maar het is gelukt. Ik ben veilig en zeer tevreden over mezelf in Saint-Étienne-de Baigorry aangekomen.

Morgen loop ik nog een etappe, dat is een makkelijke etappe, en dan weet ik eerst genoeg over het wandelen door de Pyreneeën.