Wat is het warm in Les Landes

Vanmorgen natuurlijk het Pelgrims ritueel: 6 uur opstaan, zoveel mogelijk inpakken, eten. Wc en tandenpoetsen, inpakken, check en hoppa op weg. Gelukkig werden we de eerste kilometers naar het Camino gebracht. Dat scheelde ons zo'n 6 kilometer lopen, er bleven er nog 30 over.

Het gaat nu 2 à 3 dagen over een oude spoordijk: kaarsrecht en bijna helemaal horizontaal, Gedeeltelijk met bomen op het talut,

maar gedeeltelijk ook in de volle zon. Saai, maar wel redelijk makkelijk te lopen. Ik probeer sporen van de oude rails te vinden. Bielsen, railklemklemmen en spijkers. Er is wel wat te vinden. Maar je moet goed kijken.

Ik wandel met Sébastien en Tony, 2 Franse mannen. Tony loopt met een karretje. Dat heeft hij heel ingenieus aan twee loopstokken gemaakt. Als het te steil wordt, gaat de kar huphup op de rug en kan hij met de stokken wandelen (hij mag zijn knieën niet extra belasten). De voertaal is nu ook Frans. Redelijk snel wordt het al steeds warmer. Onderweg hebben we de lunch in Captieux.
Dat blijkt echt superklein te zijn. We moeten zoeken naar een winkel die open is, en dat terwijl er in de Santiagogids staat dat dit de laatste mogelijkheid is om inkopen te doen voor twee dagen.
Het laatste stuk van vandaag gaat door Les Landes (we zijn het departement van de Gironde weer uit), en in de brandende zon, en het is heel erg warm 34°. Ik heb steeds 3 liter water bij me, maar het gaat allemaal op.

De gîte is gelukkig met gewone bedden en voor 4 personen, we kunnen hem met ons drieën gebruiken. Na twee etappe biertjes, begint om 5 uur weer het middag ritueel van douchen, wassen plannen en blaren verzorgen (ik heb weer twee nieuwe), Tony en Sébastien hebben er ook genoeg.
Morgen een kortere etappe.

Tot morgen.