Ostabat

De aardige baas had een werkelijk heerlijk diner voor ons gemaakt. Daarna een nacht met veel slaap, en 's ochtends had de aardige baas weer een heerlijk ontbijt klaarstaan.

ontbijt

Om 7:00 waren we, hoppa op de route. Een behoorlijke etappe, 23 kilometer met een paar grote bulten erin voor de boeg. Maar we hadden alle tijd. Er is geen hitte meer, eerder dreigende regen.

kalfje

Vandaag loop ik trouwens een van de laatste etappes die ik op de route naar Compostella dit jaar doe.
In Saint-Jean-Pied-de-Port moet ik beslissen wat ik ga doen. Het grootste probleem is mijn voeten. Ik heb nog steeds last van blaren. Ik probeer mijn voeten steeds goed te verzorgen maar er is vandaag weer een blaar bijgekomen. Dat is erg balen.

ezeltje

De eerste 11 kilometer gaan golvend door het prachtig Baskische land. Wat is dit Departement toch mooi.

mon Pays s'appelle SOLIDARITE

Het stadje Saint-Palais ligt halverwege en heeft gelukkig restaurants die open zijn.
Daarna komen de bulten. En de regen. De eerste bult blijkt de moeilijkste, ik doe vanwege de lichte regen de cover over mijn rugzak, even later doe ik ook mijn regenjasje aan. Op de top hebben we ineens een prachtig uitzicht als beloning.

Bij de derde bult komen verschillende routes naar Saint-Jean-Pied-de-Port samen. Ineens is er niet meer alleen ons groepje (van de minst drukke route), maar zijn er veel meer groepjes pelgrims. Zie ook een filmpje. Het is in één keer ook zó druk op de route naar Compostella dat het voor mij bijna te druk is.

Omdat de gewone gîte in Ostabat al vol was hadden we noodgedwongen kamers gereserveerd bij de bakker. Gelukkig maar, want er kwamen nog veel mensen langs die hier ook graag een kamer wilden hebben en nu door de regen verder moesten lopen.. Wij hadden nog net plaats

Morgen de etappe naar Saint-Jean-Pied-de-Port.