Perito Moreno

23 februari 2019 - El Calafate, Argentinië

Het begon vandaag mooi rustig. Lekker laat en goed ontbijten en daarna met de shuttlebus naar het centrum. Dat centrum bleek verrassend leuk en ook groter dan Katja en ik hadden verwacht. 

Maar daar gaat het niet om vandaag. Vandaag staat in het teken van maar één ding. PERITO MORENO. Katja en ik hebben ons in Nederland al enorm verheugd op de excursie naar deze reusachtige blauwe gletsjer en vanmiddag gaat dat gebeuren. Om één uur zitten we, bijna zenuwachtig, in het busstation te wachten op de bus die we om half drie gereserveerd hebben. Maar we vinden het niet erg dat we zo vroeg zijn.

De gletsjer ligt 50 km buiten El Calafate. Dat is een uur rijden en om ongeveer half vier bereiken we de gletsjer. Daar gaan we eerst een uur met een boot langs de gletsjer varen. In dat uur varen we vlak langs de 70 meter hoge ijswand waar zo hier en daar stukjes ijs afvallen. De gletsjer heeft zóveel druk op zichzelf uitgeoefend, dat het ijs een mysterieuze diepe blauwe kleur heeft gekregen, een kleur die een beetje veranderd als je er vanuit een andere hoek naar kijkt. Het is een fascinerend gezicht, ik blijf er bijna verslaafd naar kijken. Het is zo intrigerend, zo majestueus, dat eigenlijk alle superlatieven tekort schieten.

Na de boottocht bracht het busje ons naar de top van de heuvel tegenover de gletsjer waar we een schitterend overzicht hadden op de gletsjer. En, terwijl we daar stonden, gebeurde dat wat we hoopten. Er brak een enorm stuk van de gletsjer af. Recht voor ons. Eerst zagen we het en 10 seconden later hoorden we een knal alsof de donder recht boven ons insloeg. Wat een sublieme ervaring. We hebben van het uitzichtpunt tegenover de gletsjer een tocht van een uur gemaakt naar een strandje aan de andere kant van de berg, grotendeels langs de gletsjer, die elke meter weer, op een andere manier ongelofelijk mooi was. Supermooi, wat ben ik dankbaar dat ik dit heb mogen zien.

Bij het strandje haalde de bus ons weer op voor de weg terug naar El Calafate. Onderweg heb ik nog een Patagonische vos mooi kunnen fotograferen. Is dit een teken dat er een Vos bij de Muldertjes zou moeten staan? Ik ben blij dat ik deze dag heb mogen meemaken.

Tot morgen.

Foto’s

2 Reacties

  1. Fred:
    23 februari 2019
    Hoi Kees en Katja. Gaaf hoor. Gletsjers zijn zooo indrukwekkend mooi. Leuk om zo jullie avonturen te volgen..
    Nog veel plezier daar.
  2. R&j:
    23 februari 2019
    Wohhh prachtige gletsjer foto's en heel leuk om te lezen dat jullie er echt van genieten.