Pech in de Gobi

Vandaag zijn we verder naar het westen gereden, (onze bus had twee lekke banden in één uur). We zitten ongeveer 150 ten Noorden van de grens met China. Dit gebied heet de duinen, een strook van witte zandduinen 7 kilometer breed en 120 kilometer lang. De duinen zijn tot 400 meter hoog. Toen we daar bij ons kamp aankwamen was het prachtig weer en dus zijn we van 17:30 tot 20:00 uur bij de duinen geweest.
Ondanks een verwoedde poging is het mij niet gelukt de top van de hoogste duin te bereiken. Vijf anderen wel. Maar het geeft niet. Ik heb de duinen horen zingen (een helicopter geluid) en de zonsondergang bij de duinen was fenomenaal.
Anet en ik worden al aardig verwende toeristen. We vonden onze tent te gammel. D.w.z. er ontbraken wat stokken die de bovenkant van de gers overeind moeten houden; de vertikale steunen waren 10 centimeter te kort; de deur had een gat en sloot zeer moeilijk, alleen met een harde klap, en als we dat deden vielen er weer wat stokken uit de bovenkant.
Gelukkig kregen we zonder veel moeite een andere gers.