De eerste etappe

Wauw, het is me gelukt. Het is me echt gelukt. De eerste etappe van het eerste deel van de GR10. Het is wel heel zwaar, dit was ook een van de zwaarste etappes van het eerste gedeelte. Ik ben trots op mezelf. Ik voel me nu alsof ik morgen een rustdag nodig heb.
Ik ben hier om te oefenen, om te kijken of ik het lopen aankan, en hoe dan en hoe het allemaal moet.. Dus ik leer wijze lessen.
Les 1. Ik kan beter met het openbaar vervoer naar de Pyreneën gaan. Nu zit ik twee weken in spanning of mijn auto nog in Hendaye staat en nu moet ik nog weer terug naar Hendaye (met het ov.).
Les 2. De volgende keer moet ik in Nederland al precies dat in mijn rugzak doen wat ik meeneem de bergen in. Nu ligt er heel veel in mijn auto, en ik hoop maar dat dat er over twee weken ook nog inlicht. Als de auto er nog staat.

Dank jullie allemaal voor de reacties. Dat is leuk om te lezen.
De tocht van vandaag was prachtig. Van sommige bergen had ik nog net weer uitzicht over de oceaan.

Na een uurtje kwam ik een oud frans dametje tegen die wilde aarbeien aan het zoeken en verzamelen was. We hebben er samen veel gevonden en opgegeten. (Zij zal thuis ook wel zeggen dat ze met een oud hollands mannetje wilde aardbeien gegeten heeft, hahaha).

Ik heb vandaag per ongeluk ook nog een berg beklommen die niet op de route lag, maar ik dacht dat die wel op de route lag. Het uitzicht daarboven was mooi. De goede route terugvinden lastig.

Ik slaap vannacht ergens waar geen diner is, en ze hebben ook geen lunchpakketjes. Ergens in dit dorpje Olhette is wel een restaurant. Omdat er maar een restaurant is heeft het ook geen naam. Of degene die mij deze kamerheeft verhuurd weet niet wat die naam is. Dat kan ook. Misschien moet ik de etappe van morgen in tweeën knippen. Dan heb ik ook een soort rustdag. Weet iemand wat precies het verschil is tussen een gîte en een chambre a hôte?

Tot morgen