Zaterdag, Ongi Khan

26 mei 2018

Ik had me gisteren helemaal niet gestoten aan de deuropening van onze gers, dus ik dacht dat ik eindelijk begon te leren om me goed te bukken, maar vanmorgen miste ik de opening helemaal.
Vandaag zijn we naar Ogni Khan gereden, in het Noorden van de kobiwoestijn. Onderweg hebben we natuurlijk een paar koffiestops gemaakt, onder andere, heel toevallig, één naast een begraafplaats echt midden in de woestijn. In Ogni Khan stond ooit één van de grootste boeddhistische kloosters van Mongolië maar het complex was vernietigd door de Russen, waarbij een groot deel van de monniken omkwam, en de overblijvenden werden geëxecuteerd of werden afgevoerd naar strafkampen. We hebben de ruïnes bezocht. Er is nu weer één tempeltje gebouwd, en misschien gaan ze het hele complex herbouwen, maar ik heb geen monnik gezien. Op de wandeltocht terug naar ons kamp van deze nacht, zagen Anet en ik hoe een andere groep Nederlandse toeristen met hun gids een schaap meevoerden en filmden hoe hun gids het schaap mishandelde en slachtte. Een kennelijk aantrekkelijk toeristisch schouwspel.

Foto’s