De Baobabs van Mondorova. 13 september

de ochtendstond heeft goud in de mond.

Hoewel we eigenlijk geen tijd hebben, en ik me nog steeds niet helemaal lekker voel, maar wel veel beter dan gisteren, ga ik 's morgens, voor het ontbijt, terwijl het net licht begint te worden, een stukje op het strand lopen. Na het ontbijt worden we verdeeld over 4 jeeps, vanaf nu wordt de weg nog slechter en hebben we vierwiel aangedreven auto's nodig. We komen in een Jeep met Betty en Leen, twee Rotterdammers, maar verder is er niets mis met hun.

Ik blijf me gelukkig de hele dag redelijk goed voelen. Ik kan dus ook echt genieten van het uitzicht dat we vandaag te zien krijgen.vrouwen wassen wat kleren.

Ondanks dat alles echt onder een laag stof komt te zitten, blijft het extreem mooi.

waar is de kameleon?

De rivieren die we over moeten steken in de Jeeps, de bomen, de mensen, de natuur. Het laatste deel van de tocht rijden we in kolonne, onder begeleiding van militairen, voor onze eigen veiligheid zeggen ze.
Ik heb veel foto's gemaakt.
Vroeg in de morgen rijden we langs een weg met veel Baobabs.

 Kees bij een Baobab

Wauw dat zijn pas echte bomen. Er zijn 8 soorten, 7 daarvan staan in Madagaskar, 6 daarvan alleen in Madagaskar.
Bij een van de rivieren blaast de chauffeur van 'onze' Jeep zijn motor op.

Pascal blaast de Jeep op.

Uiteindelijk duurt de reis meer dan een uur langer dan gepland. Maar het geeft niet, het is een prachtige tocht.
Veel dames in dit land hebben graag een wat lichtere, zachtere huid, ze smeren zich daarom in met een extract uit een boom. Dat geeft ze ook status, en ze vinden het prettig als ik ze fotografeer. En dat vind ik ook leuk. Tot nu toe vonden alle personen die ik gefotografeerd heb, dat prima, ze poseerden ook allemaal graag.

We komen weer 's avonds bij het hotel aan, en kunnen nog gauw douchen voor we gaan dineren. Helaas, bij de eerste hap van het avondeten blijkt dat mijn maag nog geen voedsel kan verdragen.