De tweede dag op de veerboot

8 maart 2019 - Puerto Varas, Chili

Het bed slaapt verrassend goed. Het eentonige geronk van de motoren overstemt de andere geluiden, waardoor je makkelijk in slaap valt. Of is het door het geschommel? Als je een baby in een kinderwagen schommelt slaapt de baby ook langer.

Uitzicht

Het was vandaag mistig en regenachtig. Dat is ook prima, dat hoort zeker bij Patagonië. Al redelijk vroeg kwamen we vandaag bij een heel klein dorpje, zo'n 80 inwoners, het is het enige dorpje dat we tegenkomen op onze 5 daagse reis.

Regenachtig weer

Katja is een van de jongste volwassenen, ik ben hier denk ik rond de gemiddelde leeftijd. Er zijn maar een paar Nederlanders, Katja en ik hebben trouwens minder contact met de andere passagiers dan ik van te voren gedacht had. Na dat enige dorpje gaat onze tocht verder door de kanalen, verder door de eindeloze leegheid.

Stuurhut

Aan het eind van de middag bereiken we de open zee, of eigenlijk de Stille Zuidzee. Heel hoge golven zorgen ervoor dat je steeds de reling moet vasthouden, en alles op de tafels heen en weer schuift. Bij het avondeten is het rustig, minder dan de helft van de passagiers eet wat, de dokter is de enige die het druk heeft met het uitdelen van pillen tegen zeeziekte en de bijbehorende zakken.

Ik vind het prachtig. Ik geniet van het rollen, schommelen en stampen van het schip (voor mij had het wel iets harder mogen waaien).

Tot morgen