Rockband in Saint-Sever

Gisteren was er nog een rockband op het terras van het cafe waar we aten. Heel erg harde muziek maar niet slecht. Het is als afwisseling in ons merkwaardige pelgrimsleven zeker zelfs ook leuk.

muziek op het terras

In het hotel kunnen we op zijn vroegst pas om 7:30 ontbijten. Een uur later dan wij, Pelgrims, willen. Het is niet echt erg, vandaag hoeven we maar 17 kilometer te lopen, maar ik was liever een uur eerder vertrokken. Dan had ik een uur meer 'vrije' tijd in de middag gehad. Tony moet eerst nog naar de dokter, die vertrekt wat later.
Eigenlijk is dit een soort ochtendwandeling.

elk 10e jaar een groot feest

Onderweg hebben Bart en ik meerdere kerken bezocht. Een ervan werd net, terwijl wij er waren, door een groep dorpelingen schoongemaakt. Zo'n twintig vrouwen en mannen sleepten de banken naar buiten, voerden allerlei reparaties uit en de kerkvloer werd met grote dweilen en met veel water schoongemaakt. Een soort voorjaarsschoonmaak. Ik vond het bijzonder dat ook eens te zien.

kerkinterieur

Bart en ik waren dus voor 13:00 in Hagetmau.

riviertje

We konden nog een lunch kopen voor de middagsluiting van de winkels.
Het gaat vandaag een beetje apart met de gîte. Die is aan de kant van de stad waar we de stad binnenkomen. Dus wij daarheen, en onze rugzakken neergezet. De code voor de deur, de stempel in het pelgrimspaspoort en de lakens moet je halen aan de andere kant van de stad. Anderhalve kilometer verder. Ben je dan weer terug, dan moet je weer anderhalve kilometer lopen naar de supermarkt. Tja, dat is het leven van een pelgrim. En je moet natuurlijk ook douchen, de was doen, plannen en telefoneren.

het refuge met Tony en Bart

Bart kookt vandaag voor Tony hemzelf en mij. Vaak heb ik niet zoveel vertrouwen in de kookkunst van anderen, maar over Barts culinaire capaciteiten twijfel ik niet.

Tot Morgen.