Patagonië 2 DOMPER

Katja en ik hadden natuurlijk voor vandaag een heel plan bedacht. Rustig om acht uur opstaan, ergens tussen het hotel en het busstation ontbijten, ergens wat geld wisselen, de bus naar het vliegveld nemen, en rustig inchecken voor de vlucht naar Puerto Madryn om 12:30. Het begin verliep voorspoedig. We waren beide al voor acht uur vrolijk wakker geworden en hadden zin in de dag. Alleen het bleek te regenen, de eerste tegenvaller. De rugzakken waren snel gepakt en de checkout was ook in een mum van tijd gebeurd. De plensbui was niet zo erg, het was 20°C en we waren vrolijk. We vonden al snel een restaurant waar we met koffie en croissants konden ontbijten en genoten daarvan. Heerlijk. Alleen in het restaurant wilden ze geen euro's of Amerikaanse dollars hebben, maar Argentijnse peso's. En die hadden we niet. Ach, Katja ging even wat geld pinnen en ik nam nog een extra kopje koffie en een extra croissant. Ook toen genoot ik daar nog enorm van. Na een half uur werd ik wel een beetje ongerust. Was Katja echt de hele tijd door dit snertweer aan het lopen? Na drie kwartier!! Kwam Katja terug, niet meer zo vrolijk, helemaal doorweekt, en met haar zieligste stemmetje vertelde ze dat ze geen geld kon pinnen of wisselen. Ik vroeg daarop nogmaals in het restaurant of ik niet met harde valuta kon betalen, maar dat is verboden in Argentinië. Ik kon het niet geloven. Maar ons vliegtuig moesten we wel halen, die vertrok om 12:30 en het is een uur met de bus naar het vliegveld. In het centrum van de stad is een wisselkantoor, maar om daar te komen moet je met de bus of metro, en die moet je betalen in...... pesos Argentinos, die Katja en ik dus niet hadden. Ik de regen in, bij kiosken en straathandelaren gevraagd of ik wat kon wisselen, maar geen van hen durfde te wisselen. Ook de taxichauffeurs durfden niet te wisselen. Uiteindelijk bleek er een bank tegen een hele hoge commissie bereid mij wat euro's te laten wisselen. Daarna rende ik weer door de regen terug naar het restaurant om daar onze rekening te betalen, renden we naar de bushalte, waar gelukkig snel een bus kwam die ons naar het vliegveld bracht. Na het inchecken moest ik persé nog even naar het toilet. Terwijl ik net even rustig zat, belde Katja mij dat iedereen al in het vliegtuig zat en dat ik als de bliksem moest komen. Gelukkig was ik op tijd aan boord, hadden we een voorspoedige vlucht, landden we in zonnig weer met 37°C, konden we hier in Puerto Madryn genoeg geld wisselen en genieten van het prachtige Argentinië. Tot morgen.