La Souterraine

Vanmorgen, na onrustig maar wel lang geslapen te hebben, voelde ik me met de eerste kop koffie (in twee dagen) bij het ontbijt, geestelijk al weer beter. Het lichaam echter nog niet. Eerst dacht ik vanmorgen aan één rustdag, maar ik heb geen haast en zeker voor mijn voeten lijken 2 dagen beter. Mijn rug en spieren willen ook graag 2 dagen rust.
Dan zondag dus weer verder wandelen. En dan eerst een etappe van maar 7 km, naar Saint-Priest-La-Feuille, naar een gîte met een reservering en maandag naar een gîte in Marsac, waar ik ook contact mee heb gehad.
Vandaag heb ik dan alle tijd om voorzichtig (ik durf mijn voeten niet goed ten opzichte van mijn benen te bewegen) door La Souterraine te waggelen en de Pelgrimskerk te bezoeken.

raam in Pelgrimskerk

Door een simpele vraag (of er ook iets bijzonders te doen was in het stadje voor ik verder zou reizen) in het koffie restaurant bij de stadspoort kreeg ik zowaar zomaar een grote sleutel van de stadsmuur.

grote oude sleutel

Die is niet open voor publiek. Ik mocht er in mijn eentje opklimmen en de torens bezoeken. Hier geen kanonnen in de torens maar vele om vrede koerende duiven. 

pelgrimskerk vanaf de stadsmuur

Het is een echt klein duivenstadje, er zijn meer duiven dan mensen.

een van de weinige heiligbeelden in de kerk. Voor mij een bekend beeld